Elke dag om vier uur uit bed, bidden, zingen, sober en vooral in stilte leven. Het monnikenbestaan is niet voor iedereen weggelegd, maar voor de elf monniken van Abdij Lilbosch in Echt is het dé manier om in verbinding met God te leven. Bij hen op de abdij wonen de bekende Livar-varkens, oftewel Limburgse kloostervarkens, die zij met liefde en aandacht verzorgen. Ik mocht een kijkje nemen in dit leventje en sprak zelfs met een monnik!
Bijzondere ontmoetingen op Abdij Lilbosch
Blogger: Jenneke - Op pad met Jenneke
Bekijk de vlog!
Samen met collega Chiara rijd ik de door kastanjebomen omringde landweg op richting de Abdij van Lilbosch. Gewoon een gezellig dagje uit, in stilte welteverstaan. Piet Vinken is al twaalf jaar de vaste gids van de abdij en neemt ons onder zijn hoede met prachtige verhalen over toen en nu. We bezoeken de abdij zelf met de sobere kerk, het oorlogsmonument en de bunker.
Als laatste mogen we even naar de varkens. Een hele horde biggetjes is blij met ons bezoek, en soms een beetje bang als we een plotse beweging maken. Dan komen ze weer voorzichtig onder mama varken uit om aan ons te snuffelen. Liefff!
De monniken van Abdij Lilbosch verzorgen de 300 varkens, die ook buiten een plekje hebben, als onderdeel van hun inkomstenbron om als abdij overeind te blijven. Geen subsidies of andere toestromen van geld, nee… abdijen moeten zichzelf bedruipen. De abdijwinkel verkoopt het Livar-vlees, samen met andere religieuze- en streekproducten. Als vegetariër (de monniken trouwens ook!) hoop ik nu stiekem op een grote geldschieter, dan kan ik de varkentjes allemaal bij mij thuis adopteren ;). En ik zie tegelijkertijd ook wel dat áls het dan zo gaat in onze maatschappij, dat dit een prachtige manier is. Als alle varkens zo werden behandeld…
Op weg naar huis lopen Chiara en ik per toeval een monnik tegen het lijf. Oeps! Dat is niet de bedoeling, toch? Moeten we nu snel doorlopen? Maar hij blijft staan en geeft ons een hand, begint zelfs een beetje te vertellen. Met wat lef stel ik hem wat vragen over zijn bestaan, en hij is ontzettend open! Volgens Piet gebeurt dat niet vaak. Monniken zijn immers geen toeristische attractie ‘die je nog even gezien moet hebben’. Daar behoor je met respect mee om te gaan.
Deze monnik vertelt dat hij al 25 jaar in de soberheid en stilte leeft om God te dienen en dat hij vroeger ambulancebroeder was. En verloofd, welteverstaan! Hij legt het zo uit dat er door twee kanten aan hem werd getrokken: door zijn lief en door de Heer. Toen hij dat voorlegde bij zijn verloofde, zei ze: “Als er twee partijen vechten, waarvan er eentje God is, dan ga ik dat nooit winnen.”
Tegenwoordig verzorgt hij kippen op de abdij, en pony’s.
Meer over Abdij Lilbosch lees je hier, waar je ook kunt reserveren voor een bezoekje aan de abdij (met een rondleiding van Piet!).
En wie is jouw Limburgse varkentje? ;)
Liefs, Jenneke