Echte daredevils gaan natuurlijk op de moeilijkere trail van 12 meter hoogte (of je doet ze allebei na elkaar), maar ik bleek toch meer een watje dan ik dacht. Vroeger (vroegâh) was niets me te gek! Ik was continu op avontuur, zelfs in de achtertuin. En nu vond ik het toch wel een beetje spannend, maar hé… ik had ook maar één hand ter beschikking ;).
We werden begeleid door Vivian, een superleuke gids met humor. Ze riep af en toe wat tips en liep een deel van de baan met ons mee. Ofja, ‘liep’… ze dartelde als een hertje met gemak door dat klimpark. Na de eerste angstjes is het vooral héél leuk! Ideaal voor feestjes, vriendenmiddagen of een sportieve middag met je collega’s. Ik zag ook een paar jongere daredevils met hun ouders!
Zippen en rodelen
Na het klimmen gingen we aan de zipline. Drie keer een lange afstand aan een touw zippen door de bomen heen. Mijn favoriet! Alleen nog even oefenen op de landing. Als kersje op de taart raceten we nog een paar keer in de Alpine Coaster (rodelbaan) omlaag, in een karretje in tweetallen. Bij de laatste zei Amber: “En nu gaan we zonder te remmen!” We hebben het overleefd. Spierpijn aanwezig, maar wát was dat leuk.
Liefs, Jenneke