Blij werd ik toen we deze week tijdens een wandeling over een smal pad pal langs de prikkeldraad van een weiland op een heuvel in de buurt van Schin op Geul liepen. Een weiland met een handvol koeien was het, maar blij werd ik van een appelboom aan de rand van het weiland.
Een boom vol groene nog niet rijpe appels die glinsterden in het zonlicht. Het waren echter niet de glinsterende appels waar ik blij van werd. Nee, ik werd blij van de schaduw op de vloer rond de stam onder de kruin van de boom. Schaduw waar enkele koeien een heerlijk koele plek vonden, terwijl enkele andere koeien ervoor kozen om nog wat te zonnebaden.