Er zijn dagen dat je graag een eindje wil gaan wandelen, maar liever niet buiten. Meestal omdat het buiten plenst. Een beetje regen, daar kan de gemiddelde wandelaar wel tegen, maar aan een plensbui heeft hij een broertje dood.
Er zijn dagen dat je graag een eindje wil gaan wandelen, maar liever niet buiten. Meestal omdat het buiten plenst. Een beetje regen, daar kan de gemiddelde wandelaar wel tegen, maar aan een plensbui heeft hij een broertje dood.
Om toch te bewegen besluit deze wandelaar dan meestal een uurtje of iets meer in de fitness te gaan wandelen en fietsen. Meestal fiets ik dan een kilometer of tien met een tempo van 23 á 25 km per uur. Daarna ga ik op de loopband nog een paar kilometer stevig doorwandelen. Een glooiende wandeling met tempo 5 km per uur. Zeg maar het Heuvelland maar dan op de loopband. Afwisselend stijgingspercentages van 2,5 procent, 5 procent, 7,5 procent en 10 procent. Aansluitend douchen en naar huis. Goed en tevreden gevoel!
Onlangs ontdekte ik dat er ook een andere manier van overdekt wandelen bestaat. Beter gezegd slow wandelen. Namelijk in de mergelgrotten. Omdat in Valkenburg momenteel een aantal mergelgrotten getransformeerd is in kerstsfeer en ik voor mijn tv-programma ‘Wandelen met Wiel’ (te zien op RTV Parkstad) nog iets in kerstsfeer wilde doen, was één en één snel twee. Na de kribkesroute in Epen, die we vorig jaar voor de kerst deden, togen we nu met de crew naar dé kerststad van Limburg, misschien wel van de hele Euregio: Valkenburg.
We wandelden door het sfeervol versierde stadje naar de Gemeentegrot. In die grot is van het gangenstelsel van 70 kilometer pakweg twee kilometer ingericht als kerstmarkt. De grot is kerst-feestelijk aangekleed met 600 kerstbomen en liefst twaalf kilometer kerstverlichting. Hoewel ik persoonlijk niet zo’n kerstmarktman ben, moet ik zeggen dat de grot een en al kerstsfeer ademt. En bij de zestig kraampjes kun je van alles kopen om te schenken of om ter plekke te eten en te drinken. De meest bijzondere kraam is toch die waar je spullen gemaakt van mergel kunt kopen.
Tot 1950 werd die mergel in deze grot gewonnen om huizen of kerken mee te bouwen. Het was de oudste mergelgroeve van Nederland. En groot. Liefst 110 hectaren groot. Na 1950 werd hier de nieuwe bron van inkomsten rondgeleid, de toeristen. Zij leren al wandelend aan de hand van de gids dat de mergel 140 miljoen jaar geleden is ontstaan. Zuid-Limburg was toen deel van een grote binnenzee. De mergel is het resultaat van miljarden laagjes kalkskeletjes van diertjes uit die vroegere zee. Op sommige plekken kun je in de grotwanden nog schelpen ontdekken. Vissen zwemmen niet meer in deze grotten. Wel leven er heel veel beschermde vleermuizen. Nu slapen ze. Omdat het hier in de winter met gemiddeld 15 graden lekker warm is, komen ze in de mergelgrotten winterslapen.
Genoeg gekerstmarkt. We willen ook een overdekt kribke zien. Dat vinden we een paar honderd meter verderop in de Wilhelminagroeve. Sinds 2020 wordt in deze voormalige mergelgroeve (bij de kabelbaan) het kerstverhaal verteld. Je wandelt er als het ware door het kerstverhaal heen. Het fraaie kerstdecor is met de hand gemaakt door twee decorontwerpers. Ze maakten alle stukken en figuren van piepschuim. De kleding van de kerstfiguren is ook handwerk. De kleding van Maria, Jozef, het kindje Jezus, de herders en de Drie Wijzen uit het Oosten zijn dit jaar overigens helemaal vernieuwd. Wel volgens de mode van toen, van 2022 jaar geleden.
We besluiten voor een afsluitend shot naar de Wilhelminatoren te gaan. Helaas voor de wandelaar niet te voet, maar voor het mooie plaatje gezeten in een stoeltje van de in 1954 geopende kabelbaan de 68 meter omhoog overbruggen. Een bijzondere ervaring, daar deze wandelaar sinds zijn jeugd niet meer in de Valkenburgse kabelbaan heeft gezeten. Op de top mogen wij bij wijze van uitzondering de in 1906 gebouwde - en in deze kerstperiode vanwege de kabels van de kerstverlichting die van de Wilhelminatoren een kerstboom maakt - voor bezoekers even gesloten uitzichttoren beklimmen. De 150 treden van de wenteltrap omhoog, boven uitpuffen en genieten van het fraaie uitzicht op het kerststadje, en weer 150 treden naar beneden. Tenminste nog één echte wandel-inspanning geleverd vandaag. Ook overdekt overigens! Tijd voor warme chocolademelk of glühwein.